141,70 zł
Suplement wzmacniający organizm w we wspomaganiu walki w boreliozie. Zawiera cenne substancje odżywcze niezbędne do odżywiania układu odpornościowego. Opti Borelia® to kompozycja wysokostężonych ekstraktów roślinnych, uzupełniających prawidłowe odżywianie komórkowe osób w trakcie kuracji. Niezwykle cenne właściwości odżywcze ekstraktów OptiBorelia wykorzystywane są w suplementacji również w innych infekcjach.
| Zawartość składników w porcji dziennej produktu | 1 kapsułka | 2 kapsułki |
|---|---|---|
| Opti Borelis ® (zastrzeżona formuła) | 100 mg | 200 mg |
| Ekstrakt z korzenia szczeci pospolitej 10:1 | 80 mg | 160 mg |
| Ekstrakt z ziela czystka 10:1 | 70 mg | 140 mg |
| Ekstrakt z kory czepoyu puszystej 10:1 | 60 mg | 120 mg |
| Ekstrakt z rdestu japońskiego 10:1 | 50 mg | 100 mg |
| Ekstrakt z Andrographis paniculata 10:1 | 40 mg | 80 mg |
Przyjmowanie suplementu
Zalecane przyjmowanie 1-2 kapsułki dziennie, popijając wodą. 60 kapsułek wegetariańskich.
Borrelia burgdorferi.
Bakteria, która się ukrywa.
Bakteria Borrelia burgdorferi odpowiedzialna za rozwój choroby w przeciwieństwie do wielu innych bakterii, występuje w kilku formach: jako krętek, forma L (bez ściany komórkowej) oraz cysta. Jest to tak zwany polimorfizm. Każda z form jest wrażliwa na inny rodzaj antybiotyku. Wykazano też, że posiadają możliwość transformacji, czyli przekształcenia się jednej formy w inną. Potrzebują na to zaledwie kilka godzin. Forma, jaką przyjmuje bakteria zależy od wielu czynników między innymi od warunków środowiska, w jakim bakteria się znajduje. Bakterie z krwią wędrują do tkanki łącznej (ścięgna, skóra oraz naczynia krwionośne), mięśni oraz tkanki nerwowej. Znajduje się je licznie we wzgórzu, korzeniach grzbietowych rdzenia kręgowego, miazdze zębowej oraz gałkach ocznych. Różnorodność form bakterii sprawia, że jest ona bardzo trudna do zwalczenia, a w czasie leczenia należy podawać różne rodzaje antybiotyków.
W zwalczaniu krętków najlepiej sprawdzają się penicyliny i cefalosporyny. Cysty ulegają zniszczeniu pod wpływem metronidazolu i tinidazolu, a formę L można unieszkodliwić za pomocą tetracyklin lub makrolidów.
Krętki wytwarzają energię poprzez beztlenowy rozkład glukozy, w czasie leczenia pomocniczo stosuje się więc dotlenianie organizmu. Mimo znajomości szkodliwych dla bakterii antybiotyków leczenie jest długotrwałe głównie ze względu na zdolność bakterii do transformacji, gdy w organizmie znajdą się antybiotyki niszczące daną formę. Z tego też powodu w czasie leczenia stosuje się wiele antybiotyków by zminimalizować ryzyko przetrwania którejś z form bakterii mimo terapii.
Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, iż antybiotyki nie zagrażają bakterii, gdy ta znajduje się w stanie spoczynku. Bakterie mogą być zniszczone tylko wtedy, gdy zaczynają się dzielić, tworząc nową ścianę komórkową. Czas podziału Borreli to 12 do nawet 24 godzin, podczas gdy innym bakteriom wystarcza kilkanaście minut. Krętki, cysty i formy L mogą przetrwać w uśpieniu wiele lat czekając na sprzyjające warunki i powodując nawroty choroby, lub w czasie ciąży zaatakować organizm dziecka. Nieleczona borelioza rzadko bywa bezpośrednią przyczyną śmierci, ale wyraźnie obniża jakość życia. Objawy chorobowe mają związek z określonym gatunkiem krętka: B. burgdorferi powoduje objawy artretyczne atakując stawy organizmu, B. garinii jest przyczyną objawów neurologicznych, B. afzelii powoduje przewlekłe symptomy skórne. Przyczyną objawów chorobowych jest toksyna bakteryjna, której ilość z biegiem czasu się zwiększa. Bakteria zakłada mikroskopijne cysty, które wypełnione są toksyną i formami przetrwalnikowymi bakterii. Cysty mają zdolność otwierania się, uwalniając przetrwalniki, które później przybierają dojrzałą postać krętka. Nawet zamknięte cysty uwalniają toksynę, podrażniającą otaczające tkanki, powodując nasilenie się objawów.
Diagnostyka Boreliozy
W pierwszym etapie należy wykazać obecność swoistych przeciwciał IgM lub IgG (w zależności od postaci klinicznej) metodą immunoenzymatyczną. W drugim etapie u chorych z wynikami dodatnimi lub wątpliwymi należy wykonać oznaczenia techniką Western-blot. Obie metody wzajemnie się uzupełniają.
Borelioza z Lyme
Borelioza, krętkowica kleszczowa, choroba z Lyme – wieloukładowa choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków: Borrelia burgdorferi, Borrelia garinii, Borrelia afzelii, Borrelia japonica, przenoszona na człowieka i niektóre zwierzęta przez kleszcze. Borelioza jest najczęstszą chorobą odkleszczową. Zakażenie człowieka następuje poprzez ślinę lub wymiociny kleszcza. Rezerwuarem krętka są liczne gatunki zwierząt, głównie gryzonie.
Wczesne objawy choroby obejmują powstanie charakterystycznego rumienia cechującego się obwodowym szerzeniem się i centralnym ustępowaniem. Rumień wędrujący jest najczęstszym objawem wczesnej postaci boreliozy. Inne wczesne zmiany to rzadko występujący naciek limfocytarny skóry oraz objawy grypopodobne obejmujące gorączkę, ból głowy, osłabienie. Wczesne objawy ustępują w ciągu 3 miesięcy i u części chorych rozwija się postać wczesna rozsiana, która może przebiegać pod postacią zapalenia stawów lub neuroboreliozy albo (rzadziej) zapalenia mięśnia sercowego.
Po wielu latach od zakażenia u części chorych dochodzi do zanikowego zapalenia skóry, przewlekłego zapalenia stawów, powikłań neurologicznych. Borelioza jest rozpoznawana na podstawie dodatnich testów serologicznych oraz występowaniem typowych objawów klinicznych. Zakażenie jest skutecznie leczone za pomocą antybiotyków z grupy penicylin, cefalosporyn oraz tetracyklin.
Rokowanie
Rokowanie w przebiegu prawidłowo leczonej boreliozy jest zazwyczaj dobre. 70-98% pacjentów z rumieniem wędrującym wraca do pełnego zdrowia w ciągu 12 miesięcy od włączenia antybiotykoterapii. W przypadku neuroboreliozy u 70-85% chorych dochodzi do całkowitego ustąpienia objawów w okresie 6-12 miesięcy od włączenia leczenia. Gdy objawy ze strony stawów utrzymują się przez ponad 3 miesiące od włączenia antybiotykoterapii należy rozpoznać antybiotyko-oporne boreliozowe zapalenie stawów. Dotyczy ono ok. 10% pacjentów. Objawy mogą utrzymywać się nawet przez kilka lat. W leczeniu pomocne są niesterydowe leki przeciwzapalne, dostawowe iniekcje kortykosteroidów lub synowektomia [4,64,102–104]. U ok 5% pacjentów z boreliozą występuje tzw. zespół poboreliozowy.